خدای رویا ها ی من در دسترس من است؛ باور کردنی؛ نزدیک. می شود به او دست کشید،
مقابل او نشست...لمسش کرد؛ ...باور کردنش آسان نیست؛ هست؟
ولی خدایی که مرا از کودکی با آن آشنا کردند اینگونه نبود! سخت بود فهمیدنش
غیر ممکن بود لمس کردنش....معجزه بود دیدنش!
حال یکی به من بگوید ... باور کردن رویا هایم واقع بینانه تر است
یا حقیقتی که شبیه به کابوس است تا خدا؟
